Beograd, 20. novembar 2025.
Obaveštavamo Vas da će se, preko Banke Poštanska štedionica, izvršiti isplata:
PANČEVO, 20. novembar 2025 – Pozivamo vas na koncert klasične gitare Aleksandre Avramović u svečanoj sali Narodnog muzeja u Pančevu, 20. novembra u 20 časova. Uživajte u večeri ispunjenoj toplinom zvuka klasične gitare kroz originalne kompozicije kompozitora 20. veka.
Aleksandra Avramović rođena je 1999. godine u Nišu. Završila je osnovne i master studije na Fakultetu umetnosti u Nišu u klasi profesora dr um. Slobodana Milivojevića, nakon čega nastavlja usavršavanje i završava specijalističke studije u klasi profesorke mr Vere Ogrizović na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu .
Tokom studija osvaja nagrade na međunarodnim takmičenjima i aktivno nastupa na koncertima u Srbiji.
Snimila je svoje izvođenje za diskografsko izdanje Fakulteta umetnosti u Nišu u okviru projekta “Unapređenje izvođačkih sposobnosti mladih gitarista”.
Pohađala je seminare i majstorske kurseve kod profesora kao što su Jožef Otvoš, Andraš Čaki, Ištvan Roemer, i Petar Janković.
Na programu će biti:
Phillip Houghton (1954-2017) – Ophelia… a haunted sonata
(Ofelija… ukleta sonata)
I – Fear… and the Angel
(Strah… I Anđeo)
II – Suffering and madness… am I but a dream of a shadow?
(Patnja i ludilo… zar sam tek san senke?)
III – Chant… of a flower-moon
(Pesma… cvetnog meseca)
IV – Water… memories – halls of ghosts – wash away
(Voda… sećanja – dvorane duhova – odnesi)
V – Death… with moons in your hair
(Smrt… sa mesecima u tvojoj kosi)
Leo Brouwer (1939-) – El Decameron Negro
(Crni Dekameron)
I – El Arpa del Guerrero
(Ratnikova harfa)
II – La Huida de los Amantes por el Valle de los Ecos
(Beg ljubavnika iz doline eha)
III – Balada de la Doncella Enamorada
(Balada zaljubljene devojke)
Dušan Bogdanović (1955-) – Lament
(Jadikovanje)
Joaquin Rodrigo (1901-1999) – Invocacion y Danza
(Invokacija i ples)
Za Glas Opova Zorana Joksimović
Kada klijentkinja izađe iz salona sa crvenilom, često je nejasno da li je uzrok proizvod, procedura ili manjak nadzora. Kozmetičke usluge u Srbiji postale su svakodnevna potreba, ali pravila koja regulišu kvalitet i bezbednost zaostaju za brzinom širenja tržišta. Inspekcije pokrivaju mali deo salona, distribucija preparata nije uvek transparentna, a bezbednosni standardi ostaju nedovoljno primenjeni.
Po dostupnim procenama, tržište kozmetičkih usluga u Srbiji vredi između 150 i 200 miliona evra godišnje (navesti izvor) i beleži rast od oko 8-10%.
Zakon o kozmetičkim proizvodima (2011) definiše zahteve za sastav i označavanje, ali ne precizira ko i kako kontroliše primenu tih pravila u salonima; dodati bi trebalo jasne nadzorne mehanizme.
Problem postaje vidljiviji kada stigne žalba. Na primer, klijentkinja koja doživi iritaciju posle depilacije ne zna da li je uzrok loša tehnika, neprikladan preparat ili nedovoljna higijena. Salon može tvrditi da je reč o individualnoj osetljivosti kože, što je teško opovrgnuti bez laboratorijske analize.
Distributeri profesionalne opreme i preparata posluju po sličnim pravilima kao trgovine na malo – moraju imati dokumentaciju o poreklu i bezbednosti proizvoda, ali niko redovno ne proverava da li saloni zaista koriste ono što su kupili ili pribegavaju jeftinijim alternativama nejasnog porekla.
Najveći broj problema javlja se na tri nivoa: nabavka, skladištenje i primena. Saloni koji žele da smanje troškove kupuju preparate bez jasne deklaracije ili sa neproverenim poreklom, misleći da razlika neće biti primetna.
Proizvodi za depilaciju, za masažu i za tretmane lica moraju se čuvati na propisanoj temperaturi i biti zaštićeni od kontaminacije.
Primena je najvidljiviji deo, ali i najteži za kontrolu. Tehničar može koristiti kvalitetan preparat, ali ako ne poštuje odgovarajuću temperaturu, vreme izlaganja ili higijenske standarde, rizik od neželjenih reakcija raste. Obuka osoblja u Srbiji nije standardizovana – neko ko je završio tromesečni kurs može raditi iste tretmane kao i osoba sa višegodišnjim iskustvom.
Dodatno komplikuje situaciju i odsustvo sistema za praćenje neželjenih reakcija. Ako klijentkinja dobije opekotinu ili alergijsku reakciju, nema obaveze da to iko prijavi. Salon često to reši internim dogovorom, pa problem ostane nevidljiv za regulatore.
https://unsplash.com/photos/woman-enjoying-a-facial-massage-with-closed-eyes-16mHHrY3PUk
– Žena na kozmetičkom tretmanu
Vosak za toplu depilaciju, jedan od najčešće korišćenih preparata, treba da zadovoljava higijenske i dermatološke standarde: ne sme sadržati alergene preko dozvoljenog praga, treba imati stabilnu temperaturu topljenja i biti proizveden uz dokumentovanu serijsku oznaku.
Kada salon naruči takav proizvod od ovlašćenog distributera, dobija i tehničku dokumentaciju koja uključuje sertifikate o bezbednosti i uputstva za upotrebu. Problem nastaje kada se ta dokumentacija ne čuva ili ne proverava, ili kada se kupuje jeftinija alternativa čije je poreklo nejasno.
Higijena je drugi stub bezbednosti. Vosak koji se koristi za više klijenata bez zamene ili dezinfekcije može postati izvor ukrštene kontaminacije. Zbog toga postoje jasna pravila: svaki tretman zahteva novi ili pravilno očišćen pribor, a preparati se ne smeju vraćati u originalnu ambalažu nakon što su bili u kontaktu sa kožom.
Treći faktor je obuka. Tehničar mora znati kako da proceni tip kože, primeni proizvod na odgovarajućoj temperaturi i prepozna znake da nešto nije u redu. Bez te obuke, čak i najbolji preparat može biti pogrešno primenjen.
Saloni koji rade sa distributerima profesionalne opreme imaju prednost jer dobijaju ne samo preparate već i podršku – obuku o pravilnoj upotrebi, informacije o novim standardima i mogućnost brzog reagovanja ako se pojavi problem sa određenom serijom.
Postoji suprotno gledište: previše regulacije moglo bi ugušiti malo preduzetništvo i podići cene usluga do nivoa koji prosečan klijent ne može priuštiti. Argument ima smisla – ako svaki salon mora ispunjavati iste standarde kao medicinska ustanova, troškovi će rasti.
Međutim, razlika između osnovne higijene i prekomerne birokratije je jasna. Niko ne očekuje da salon za manikir ima operacionu salu, ali može se zahtevati da tehničar pere ruke između klijenata i da dezinfikuje alate. To nisu skupi zahtevi.
Drugi argument je da tržište samo reguliše kvalitet – loši saloni gube klijente, dobri opstaju. To funkcioniše samo ako klijenti imaju pristup informacijama i sposobnost da prepoznaju razliku. Kada je proizvod nevidljiv i posledice se vide tek nakon tretmana, tržište ne može efikasno reagovati dok problem ne postane ozbiljan.
Pitanje nije da li treba više pravila, već kakva pravila. Ona koja su fokusirana na rezultat – bezbednost i zadovoljstvo klijenta – imaju smisla. Pravila koja zahtevaju papirologiju bez praktičnog efekta samo opterećuju sistem.
Kada se klijentkinja vrati u salon zadovoljna tretmanom i zna da može verovati proizvodu koji se koristi, sistem radi kako treba. Sve dok se to ne dešava dovoljno često, prostor za poboljšanje ostaje evidentan.
OPOVO, 19. novembar 2025 – U prisustvu vernika i gostiju, danas je u rimokatoličkoj crkvi „Svete Elizabete Ugarske“ u Opovu održana praznična misa. Rimokatolički vernici u Opovu danas proslavljaju „Kirbaj“, praznik njihove župe, posvećen svetici Elizabeti Ugarskoj.
Crkvena godišnjica, odnosno Kirbaj slavi se 19. novembra. Svetica kojoj je crkva posvećena, Elizabeta Ugarska rođena je 1207. godine u Bratislavi, a umrla je 1231. u Marburgu. Bila je ugarska princeza, katolilička redovnica i svetica iz dinastije Arpadovića. Za sveticu je proglašena 1235. godine, a smatra se zaštitnicom pekara, prosjaka, siromaha, humanitarnih delatnika, bolnica, udovica, ljudi u progonstvu i mladih supruga. Njeni simboli su ruže, hleb i milosrđe.
Kirbaj_2025/Glas Opova
Elizabeta Ugarska je ćerka ugarskog (mađarskog) kralja Andraša II i vema mlada, nakon udaje i pogibije muža zamonašena je pristupajući franjevačkom redu. Smatra se jednom od najpoznatijih svetiteljki franjevačkog reda i njena ikonografija baš tako varira. Često se prikazuje kao redovnica franjevka, međutim, s druge strane prikazuje se i kao kraljica. Njen najčešći atribut je pregača sa buketom ruža, a između ostalog prikazuje se i sa trostrukom krunom koja označava njeno kraljevsko dostojanstvo, kraljevsku udaju i takođe, proslavu na nebu što je kao svetiteljka stekla. Između ostalog, ona se prikazuje i okružena unesrećenim i i ubogim ljudima kojima udeljuje milostinju.
OPOVO, 19. novembar 2025
Kulturna baština, kulturno nasleđe ili kulturno dobro, podrazumeva dobra koja su nasleđena od prethodnih generacija ili koja nastaju u sadašnjosti, a imaju specifičnu vrednost za ljude i treba da budu sačuvana za buduće generacije. Ova dobra najčešće su pod režimom zaštite, imaju simbolički značaj u svesti ljudi, a sa ekonomske strane predstavljaju turistički potencijal. Kulturna baština utiče na identitet određenog naselja, regiona ili države.
RATNI MEMORIJALI
Iz poznatih istorijskih okolnosti većina ratnih memorijala u Srbiji posvećena je Drugom svetskom ratu i pripadnicima Narodno oslobodičake borbe, odnosno partizanskom pokretu. U manjoj meri ratni memorijali su posvećeni Prvom svetskom ratu i oslobodilačkim ratovima iz 19. veka. U Opštini Opovo je to još izraženije gde su samo dva ratna memorijala posvećena i Prvom i Drugom svetskom ratu dok su svi ostali vezani isključivo za Drugi svetski rat.
Na teritoriji Opštine Opovo podignuto je 14 ratnih memorijala i to su spomenici, biste, skulpture, spomen ploče i spomen česme.
Glavni ratni memorijal u Sakulama je spomenik palim borcima u Drugom svetskom ratu.
Spomenik palim borcima u Drugom svetskom ratu u Sakulama (foto: Glas Opova)
Spomenik se nalazi u sakulskom parku i sastoji se od stepenaste četvorostrane piramide sa četiri stepenika kao osnove na kojoj se nalazi kameni postament, a na kojem je mermerni spomenik sa jasno izdiferencirane dve celine na vertikalnoj dvostepenastoj osnovi. Uža vertikalna u obliku izduženog kvadra je viša i na gornjem delu je oslikana petokraka dok se na drugoj celini u obliku pravougaone ploče nalazi grb SFRJ i natpis:
IMENA PALIH KOJI SU DALI SVOJU KRV I SVOJE ŽIVOTE ZA SLOBODU I BOLJU I SREĆNIJU BUDUĆNOST SVOJIH NARODA OSTAĆE VEČITO U SRCIMA NAŠIH NARODA, U SRCIMA BUDUĆIH POKOLJENJA, KAO IMENA BORACA ZA OTADŽBINU.
Spomen česma borcima Sakula palim u NOB-u (foto: Glas Opova)
Pored ovog spomenika u sakulskom parku se nalazi i spomen česma u obliku stilizovanog cveta na osnovi koja se račva u tri kraka / stope i koje se sjedinjuju i čine osnovu za pentagon sa tri latice. Na frontalnom delu je nacrtana crvena petokraka i natpis: Spomen česma borcima SAKULA palim u NOB-u od 1941-1945
Osnivanje aktiva SKOJ-a u Sakulama (foto: Glas Opova)
Treći ratni memorijal se nalazi van naselja između Starog sela i plaže. Na osnovu oblika zarubljene piramide poduprte/ojačane sa strane kontraforom (potporni element) postavljeno je telo spomenika u vidu stuba koji se širi ka gore nalik baklji. U gornjoj zoni je otvor/perforacija u formi petokrake. Tekst na umetnutoj pravougaonoj ploči glasi:
NA OVOM MESTU
1943
MAJA MESECA OSNOVAN JE AKTIV
SKOJA
A SEPTEMBRA PRVA ĆELIJA
KPJ
U SAKULAMA
SUBNOR SAKULA 9.9.1975
Baranda ima jedinog narodnog heroja iz ovog kraja i mada je najmanje naselje Opštine Opovo ima i najviše ratnih memorijala – pet.
Bista narodnog heroja Olge Petrov u Barandi (foto: Glas Opova)
U parku ispred doma kulture nalazi se bista narodnog heroja Olge Petrov rođene Radišić u Barandi. Bista, rad vajara Krunoslava Buljevića, postavljena je na kamenom postamentu u obliku pravougaonog kvadra na kojem je zašrafljena mermerna ploča sa natpisom:
Narodnom heroju
OLGI PETROV
1920 1942
Prosvetni radnici
9 V 1954
Iznad natpisa urezana je petokraka, a između godine rođenja i smrti je reljefno prikazan orden narodnog heroja.
Olga Petrov je završila Učiteljski školu u Vršcu gde je 1938. godine primljena u članstvo Saveza komunističke omladine Jugoslavije (SKOJ). Zbog svog komunističkog aktivizma hapšena je više puta. Posle diplomiranja, svoje prvo učiteljsko mesto dobila je u rodnoj Barandi, gde se udala za Borislava Bracu Petrova. U članstvo Komunističke partije Jugoslavije primljena je 1940. godine i zajedno sa suprugom je obavljala partijske zadatke, organizujući partijske ćelije i štrajkove u Pančevu. Ponovo je uhapšena ali je puštena u martu 1941. pred početak Aprilskog rata. Zbog stalne prismotre, tokom okupacije prelazi u Crepaju gde je ranjena prilikom opkoljavanja kuće u kojoj je održavan sastanak ali je uspela da pobegne i skloni se u Barandu kod jednog poznanika, koji je kasnije izdao i prijavio policiji. U istražnom zatvoru provela je šest meseci i podvrgnuta strašnom mučenju. Na zahtev Gestapoa, prebačena je u Beograd, u Banjički logor. Streljana je 9. maja 1942. godine u Jajincima.
Ukazom predsednika Federativne Narodne Republike Jugoslavije Josipa Broza Tita, 27. novembra 1953. godine, proglašena je za narodnog heroja. U njenu čast osnovna škola u Barandi nose njeno ime.
Spomenik Toši Aćimoviću – Mećavi u Barandi (foto: Glas Opova)
Na suprotnoj periferiji parka nalazi se spomenik posvećen partizanu Toši Aćimoviću – Mećavi. U noći između 28. i 29. avgusta 1944. godine, partizanski odred iz Srema izvršio je napad na nemačku policijsku stanicu u Barandi, koja se nalazila na mestu sadašnjih kuća na uglu ulica Maršala Tita i Oslobođenja. Partizani su napali iz pravca parka i tom prilikom je poginuo izvesni Toša Aćimović čije je partizansko ime bilo Mećava, tako da je kasnije i jedna ulica u Barandi nazvana Mećavina.
Na stepenastom postamentu postavljen je nadgrobni spomenik sa dva krila i u sredini kvadrom na kojem se nalazi ovalni medaljon sa likom Aćimovića u partizanskoj uniformi i bareljef petokrake.
Na levom krilu je natpis:
Aćimović
Paje Toša
partizan MEĆAVA
1925 g. u Platičevu
SREM
Na desnom krilu stoji natpis:
Poginuo na ovom
mestu u borbi sa
nemačkom policijom
28.8.1944. g.
SUBNOR Baranda
Ostala tri ratna memorijala predstavljaju dve mermerne ploče i jedan bronzani bareljef i sva tri se nalaze na fasadi zgrade mesne zajednice.
Bareljefna kompozicija je rad pančevačkog vajara Božidara Jovovića iz 1978. godine. Prikazana je vertikalno usmerena arabeska, koju čine isprepletene dečačke / ljudske figure, obnažene do boka, date raširenih podignutih ruku. U podnožju, ispod natpisa, prikazane su ptičje figure u padu. U centralnom delu kompozicije na tri stilizovana lista koji se međusobno preklapaju stoji bareljefni natpis:
U BARANDI ·17 ·JUNA ·1941·STEVICA JOVANOVIĆ OD ODBORA NOF-A FORMIRA KANDIDATSKU GRUPU, KOJA U LETO 1944 PRERASTA U ĆELIJU KPJ
JULA ·1943 ·OBRAZUJE SE ORGANIZACIJA USAOJ-A A AVGUSTA ISTE GODINE OSNIVA SE AKTIV SKOJA
U PRASKOZORJE SLOBODE JUNA 1944 ·FORMIRA SE MESNI NARODNOOSLOBODILAČKI ODBOR ·NOVA REVOLUCIONARNA VLAST
Aktiv SKOJ-a i spomen ploča palim borcima za slobodu u Barandi (foto: Glas Opova)
Spomen ploča „Palim borcima za slobodu naše domovine“ posvećena je učesnicima u Drugom svetskom ratu. Na vrhu spomen ploče je urezana petokraka i pored pomenutog naslova ispisana su imena poginulih tokom tog rata: Olga Petrov, Gajić Lazar, Jocić Laza, Cukić Čeda, Ostojić Živa, Petrov Živko, Svirac Milanko, Milovanov Slavko, Paunov Rada, Radojev Steva, Paunov Svetozar, Alterov Branko, Kecać Zlatoje, Milovanov Steva, Simić Svetozar, Lazin Miša, Vlajnić Rada, Ilišev Steva, Paunov Stanko i Vlajnić Đoka. SB NOR 1954. god, Baranda.
Spomen ploča palim rodoljubima u Prvom i Drugom svetskom ratu u Barandi (foto: Glas Opova)
Druga spomen ploča posvećena palim rodoljubima postavljena je 1964. godine i zanimljiva je jer je posvećena palim rodoljubima iz Prvog i Drugog svetskog rata. I ovde je na vrhu spomen ploče urezana petokraka ispod koje se ukrštaju maslinove grančice dok je ispod opširan tekst:
Retka je zemlja čiji su narodi skuplje platili slobodu od naroda Jugoslavije. Krvlju je natopljen svaki pedalj zemlje tokom borbi u dva svetska rata. Naši očevi, sinovi i kćeri, u toku narodno oslobodilačke borbe, grudima su zaustavljali neprijateljsku silu fašističkih osvajača i na časnim zadacima ponosno se rastajali od života.
Njihova hrabrost i ponos, ljubav za domovinu i komunističku partiju, napaja danas mlade generacije žarom smelosti i herojstva. Ugasli životi boraca za oslobođenje, omogućili su da se pod vrednim rukama naših naroda rascveta naša zemlja. Na stranicama naše istorije večno će blistati imena revolucionara. Naši narodi sa zahvalnošću će negovati uspomene na podvige i žrtve boraca iz Prvog svetskog rata i Narodno oslobodilačke borbe.
Svim rodoljubima iz našeg mesta koji su pali u Prvom i Drugom svetskom ratu i narodnoj revoluciji neka je večna slava i hvala.
Socijalistički savez radnog naroda i Savez boraca narodno oslobodilačkog rata Baranda
30.8. 1964
Kada je u pitanju umetničko rešenje, spomenik obelisk u opovačkom parku je verovatno najuspeliji ratni memorijal Opštine Opovo.
Spomenik poginulima u ratovima 1912-1918 i 1941-1945 u Opovu (Foto: Glas Opova)
Spomenik u obliku obeliska podignut je poginulima u balkanskim ratovima, Prvom svetskom ratu, među kojima je bilo i pet nosilaca Karađorđeve zvezde sa ukrštenim mačevima i palim borcima u Drugom svetskom ratu.
Spomenik je podignut i svečano otkriven 2. oktobra 1964. godine na jubilej 50 godina od Cerske bitke i 20 godina od oslobođenja Opova od nemačke okupacije. Delo je vajara Radeta Stankovića i arhitekte Branka Bona, a rađen je od ljiškog peščara.
Kompozicija ima sledeću simboliku. Obelisk u obliku sablje simbolizuje otpor naroda ovoga kraja raznim osvajačima. Dva bareljefa simbolizuju prelaz preko reke i poziv na ustanak, dok vodoskok – voda predstavlja simbol života uprkos mnogih progona stanovnika ovog mesta koji su se naročito ispoljili 1765, 1848, 1914 i 1941. godine.
Na inicijativu učitelja u penziji Dragoljuba Manojlovića, 2019. godine je postavljena je spomen ploča na spomeniku u Opovu na kojoj je uklesano:
Poginulima u ratovima 1912-1918 i 1941-1945 građani Opova 1964.
Skulptura Radovana Bate Ćosića u Opovu (foto: Glas Opova)
U parku pored osnovne škole nalazi se skulptura Radovana Bate Ćosića. U pitanju je stojeća cela figura Ćosića, realistički prikazana, čvrsto oblikovana, postavljena na kamenom postamentu. Autor skulpture je vajar Stevan Bodnarov, a spomenik je podignut 1968. godine dobrovoljnim prilozima građana Opova.
Radovan Bata Ćosić je rođen 1924. godine u Opovu ali je godinu dana kasnije sa porodicom prešao u Beograd. Kao srednjoškolac i član SKOJ-a, 1941. godine u jednoj akciji je ubio nemačkog stražara. Novembra iste godine, priključio se Kosmajskom partizanskom odredu. Poginuo je kao pripadnik Prve proleterske brigade tokom pete ofanzive i Bitke na Sutjesci 1943. godine kada mu se gubi svaki trag.
Spomen česma palim borcima u Opovu (foto: Glas Opova)
Spomen česma se nalazi u centralnoj zoni glavne ulice Borisa Kidriča. Kubus zatvoren sa tri strane, sa jedne strane je otvorena zasvođena niša gde je postavljena mermerna ploča sa petokrakom zvezdom i natpisom u polju iznad slavine. Natpis glasi:
SPOMEN ČESMA
PALIM BORCIMA
U N.O.B. IZ OPOVA
OPOVO 2 X 1963 GOD.
Spomenik rodoljubima koji dali život za svoju domovinu u ratu 1991-1995 (foto: Glas Opova)
Ratni memorijal posvećen je poginulima u ratovima devedestih godina prošlog veka podigao je Opštinski odbor Srpske radikalne stranke Opovo. Spomen-ploča je vertikalno usmerena, pravougaona, blago konveksne forme. Tabla sa ispisanim/urezanim tekstom postavljena je u gornjoj zoni, a iznad nje je krst u bareljefu.
Na tabli su upisana imena poginulih u ratovima 1991-1995:
RODOLJUBIMA KOJI SU DALI ŽIVOT ZA SVOJU
DOMOVINU U RATU
1991 – 1995
JEŠIĆ ZORAN MILOSAVLJEVIĆ MIKICA
1972 – 1991 HOMLEC 1962 – 1991 NOVSKA
PETAR LAVAČEK MALETIĆ LJUBOMIR
1969 – 1992 DOBOJ 1960 – 1992 BOR. SELO
OPŠTINSKI ODBOR SRPSKE RADIKALNE STRANKE
OPOVO
U parku u centru sela, preko puta biblioteke, nalazi se spomenik posvećena lokalnim borcima i civilnim žrtvama sefkerinskog kraja koji su poginuli tokom Drugog svetskog rata. Mnogi izvori nazivaju ovaj spomenik „Spomenik krila“. Ova betonska skulptura je visoka oko osam metara i karakteriše je tanko osnovno stablo koje se širi u radijalno raspoređena geometrizovana krila, nalik geometrijski oblikovanim krilima cvetnih latica. Delo je rad umetnika Bože Markovića 1970-ih. Iz pravca pošte prema parku, nalazi se velika kružna žardinjera koja ima šest graviranih kamenih ploča oko svoje spoljašnjosti. Ispisana ploča okrenuta ka severoistoku (koja je okrenuta ka pošti) sadrži poetski stih dok ostalih pet ploča sadrže imena palih boraca.
Spomenik borcima i civilnim žrtvama tokom Drugog svetskog rata u Sefkerinu (foto: Glas Opova)
Sinovi su odrasli u zemlji ravnica. Polja su bila zasađena životom, kombinovanim sa duhom otpora u njihovim srcima. Ovi borci će počivati u miru i slobodi. Cvet se razvija u krila novog života.
Devedesetih godina prošlog veka skulptura je počela da propada, poprimajući veoma degradiran i zamrljan izgled. Takođe, jedna od kamenih ploča sa ispisanim imenima palih boraca je razbijena. U nameri da se spomenik revitalizuje, 2014. godine je prefarban što je rezultiralo pristojnijim izgledom.
Spomen ploča u čast narodne revolucije (foto: Glas Opova)
Na fasadi zgrade osnovne škole postavljena je pravougaona mermerna tabla. U gornjem delu nalazi se petokraka zvezda, a ispode nje tekst:
U ČAST DVADESETOGODIŠNJICE NARODNE
REVOLUCIJE GRAĐANI SEFKERINA UZ
POMOĆ SKUPŠTINE OPŠTINE OPOVO
PODIGOŠE OVU SPOMEN ŠKOLU U ZNAK
SEĆANJA NA PALE BORCE I ŽRTVE FAŠIZMA
OD 1941 – 1945 GODINE.
21. IX 1964
SEFKERIN
Spomenik bitke kod Sefkerina 27.10.1944 (foto: Glas Opova)
Treći ratni memorijal u Sefkerinu nalazi se u ataru, severozapadno od sela i posvećen je borbi koja se dogodila 27. oktobra 1944. godine.
Spomenik je ozidan grubo obrađenim kamenim blokovima, u celini rustično oblikovan u formi skraćenog obeliska, oponašajući izgled prirodne stene. U centralnoj zoni frontalnog dela spomenika ugrađena je vertikalna mermerna ploča. U gornjem delu nalazi se petokraka zvezda, a ispode nje tekst:
U OVOJ OKOLINI JUŽNO
BANATSKI ODRED NANEO JE TEŠKE
GUBITKE 27 OKTOBRA 1944
GODINE NEMAČKIM FAŠISTIČKIM
JEDINICAMA. HRABRIM BORCIMA
PALIM U OVOJ BORBI PODIŽEMO
OVU SPOMEN PLOČU U ČAST
PROSLAVE DESETOGODIŠNJICE
NARODNE REVOLUCIJE
23-IX-1951 godine
SAVEZ BORACA NOR-A
SELA SEFKERINA
Projekat „Kulturna dobra i istorijska baština Opštine Opovo“ je sufinansiran iz budžeta Republike Srbije – Ministarstvo informisanja i telekomunikacija. Stavovi izneti u podržanom medijskom projektu nužno ne izražavaju stavove organa koji je dodelio sredstva.
