Butik Petar i Tina: JEDNOKRATNO RADNO VREME U NAREDNIH SEDAM DANA
JEDNOKRATNO RADNO VREME U NAREDNIH SEDAM DANA
Opovo, 28. novembar 2020;
Butik „Petar i Tina“ obaveštava svoje cenjene potrošače i kupce da će od subote 28. novembra do subote 5. decembra raditi jednokratno od 8:00 do 14:00 časova.
Nagradna igra i dalje traje, prva nagrada letovanje u Grčkoj!
Celebrity Foodies: See What the Stars Are Snacking on Today
Dropcap the popularization of the “ideal measure” has led to advice such as “Increase font size for large screens and reduce font size for small screens.” While a good measure does improve the reading experience, it’s only one rule for good typography. Another rule is to maintain a comfortable font size.
Strech lining hemline above knee burgundy glossy silk complete hid zip little catches rayon. Tunic weaved strech calfskin spaghetti straps triangle best designed framed purple blush.I never get a kick out of the chance to feel that I plan for a specific individual.
Separated they live in Bookmarksgrove right at the coast of the Semantics, a large language ocean. A small river named Duden flows by their place and supplies it with the necessary regelialia. It is a paradisematic country, in which roasted parts of sentences fly into your mouth.
A wonderful serenity has taken possession of my entire soul, like these sweet mornings of spring which I enjoy with my whole heart. Even the all-powerful Pointing has no control about the blind texts it is an almost unorthographic life One day however a small line of blind text by the name of Lorem Ipsum decided to leave for the far World of Grammar. The Big Oxmox advised her not to do so, because there were thousands of bad Commas, wild Question Marks and devious Semikoli, but the Little Blind Text didn’t listen.
Awesome News WordPress Theme 2017
A wonderful serenity has taken possession of my entire soul, like these sweet mornings of spring which I enjoy with my whole heart. I am alone, and feel the charm of existence in this spot, which was created for the bliss of souls like mine. I am so happy, my dear friend, so absorbed in the exquisite sense of mere tranquil existence, that I neglect my talents.
On her way she met a copy. The copy warned the Little Blind Text, that where it came from it would have been rewritten a thousand times and everything that was left from its origin would be the word “and” and the Little Blind Text should turn around and return to its own, safe country. But nothing the copy said could convince her and so it didn’t take long until a few insidious Copy Writers ambushed her, made her drunk with Longe and Parole and dragged her into their agency, where they abused her for their projects again and again. And if she hasn’t been rewritten, then they are still using her.
When The Sun Goes Down
Far far away, behind the word mountains, far from the countries Vokalia and Consonantia, there live the blind texts. Separated they live in Bookmarksgrove right at the coast of the Semantics, a large language ocean. A small river named Duden flows by their place and supplies it with the necessary regelialia.
Here’s what people wearing on The Stage
A collection of textile samples lay spread out on the table – Samsa was a travelling salesman – and above it there hung a picture that he had recently cut out of an illustrated magazine and housed in a nice, gilded frame. It showed a lady fitted out with a fur hat and fur boa who sat upright, raising a heavy fur muff that covered the whole of her lower arm towards the viewer.
Gregor then turned to look out the window at the dull weather. Drops of rain could be heard hitting the pane, which made him feel quite sad. “How about if I sleep a little bit longer and forget all this nonsense”, he thought, but that was something he was unable to do because he was used to sleeping on his right, and in his present state couldn’t get into that position. However hard he threw himself onto his right, he always rolled back to where he was.
The will to win, the desire to succeed, the urge to reach your full potential these are the keys that will unlock the door to personal excellence.
One morning, when Gregor Samsa woke from troubled dreams, he found himself transformed in his bed into a horrible vermin. He lay on his armour-like back, and if he lifted his head a little he could see his brown belly, slightly domed and divided by arches into stiff sections.
A wonderful serenity has taken possession of my entire soul, like these sweet mornings of spring which I enjoy with my whole heart. Even the all-powerful Pointing has no control about the blind texts it is an almost unorthographic life One day however a small line of blind text by the name of Lorem Ipsum decided to leave for the far World of Grammar. The Big Oxmox advised her not to do so, because there were thousands of bad Commas, wild Question Marks and devious Semikoli, but the Little Blind Text didn’t listen.
His room, a proper human room although a little too small, lay peacefully between its four familiar walls. A collection of textile samples lay spread out on the table – Samsa was a travelling salesman – and above it there hung a picture that he had recently cut out of an illustrated magazine and housed in a nice, gilded frame.
It showed a lady fitted out with a fur hat and fur boa who sat upright, raising a heavy fur muff that covered the whole of her lower arm towards the viewer. Gregor then turned to look out the window at the dull weather. Drops of rain could be heard hitting the pane, which made him feel quite sad.
Da li ste znali: MITROPOLIT RAŠKO PRIZRENSKI NIĆIFOR PERIĆ ROĐEN U BARANDI
MITROPOLIT RAŠKO PRIZRENSKI NIĆIFOR PERIĆ ROĐEN U BARANDI
Baranda, 28. novembar 2020;
Da li ste znali da je Baranda rodno mesto Nićifora Perića, srpskog jerarha Carigradske patrijaršije (do 1901. godine), mitropolita raško – prizrenskog (od 1901. do 1911. godine), a tokom Prvog balkanskog rata dobrovoljca u borbama za oslobođenje Kosova i Makedonije.
Mitropolit Nićifor Perić je bio čovek od akcije, temperamentan i ličnost nemirnog duha, tako da njegov životopis pomalo liči na junake avanturističkih romana. Rođen je u Barandi 4. decembra 1862. godine od oca Petra i majke Olimpije, a na krštenju je dobio ime Nikola. Osnovnu školu je završio u Barandi, potom je iz Austro-Ugarske prešao u Kneževinu Srbiju i u Beogradu završio gimnaziju redovno, a bogosloviju naknadno, kao već rukopoložen prezviter 1881. godine u Karanovcu.
Zamonašio se u manastiru Vraćevšnici 14. septembra 1880. godine i iste godine rukopoložen za jerođakona, dok je za jeromonaha rukopoložen 1. marta 1881. godine. Po preporuci profesora bogoslovije Firmilijana upućen je u Bogolsoviju u Carigradu, koju je završio 1892. godine.
Nakon Carigrada bio je činovnik u kancelariji beogradskog mitropolita Mihaila Jovanovića, a potom je postao starešina manastira Ravanice ali je ubrzo, ponovo upućen u Carigrad gde je 1893. godine postavljen za profesora srpske gimnazije, a zatim prešao u službu Carigradske patrijaršije kao nastojatelj hrama Svetih apostola. Carigradski patrijarh Antim VII ga je proizveo u arhimandrita i na molbu Grka, Skopskog mitropolita Metodija, poslao za protosinđela u Skopskoj eparhiji.
Međutim, kada je posle Metodijeve smrti za njegovog naslednika ponovo došao Grk, Ambrozije, pobunio se slovenski narod i proterao novog mitropolita. Nićifora, kao jednog od narodnih vođa, carigradski patrijarh je kaznio i po „epitimiji“ ga proterao iz Skoplja na ostrvo Patmos gde je proveo nekoliko meseci 1897. godine. Na srpske molbe, patrijarh ga je vratio u Skoplje gde se kratko zadržao obavljajući zaduženja za carigradsku Patrijaršiju, a zatim još jednom kratko obavljao dužnost nastojnika crkve Svetih apostola u Farikeji.
Nakon smrti mitropolita Dionisija Petrovića za raško-prizrenskog i skenderijskog mitropolita izabran je 1901. U poverenoj mitropoliji osnovao je važne institucije i doprineo uređenju crkvenog života. Ustanovio je Glavni prosvetni odbor i pododbore za rukovođenje školstvom u eparhiji, osnovao je Duhovni sud, kao i Mešoviti sud koji se bavio sporovima materijalne prirode. Pokrenuo je glasnik Eparhijske naredbe. Dao je doprinos u osnivanju „Fonda Crkve Svetog Đorđa“, koji je pomagao ekonomski napredak Srba. U vreme njegove uprave 1908. nastala je „Uredba Crkveno-prosvetne uprave pravoslavne Raško-prizrenske mitropolije“. Posebnu brigu je vodio o obnovi starih i izgradnji novih crkava. Juna 1901. osnovao je „Odbor za oduženje Visokih Dečana“, jer je taj manastir bio u teškoj finansijskoj situaciji. Doprineo je utemeljenju još jedne važne prosvetne institucije, Srpske gimnazije u Pljevljima. Insistirajući na proterivanju ruskih monaha iz Visokih Dečana i čvrstom pozicijom u pogledu očuvanja crkvenih privilegija, uključujući i nadležnosti nad školama, došao je u nesporazum sa Vladom Kraljevine Srbije, kao i sa osmanskim vlastima. Odbacujući kompromisne stavove profesora i rektora Bogoslovije u Prizrenu po tom pitanju, neposlušne je podvrgavao crkvenim kaznama. Dosledan u svojim uverenjima, više puta je nudio ostavku. Poslednji put to je učinio 1911. na predlog srpske vlade. Tu ostavku Velika crkva je prihvatila, a na njegovo mesto je došao Gavrilo Dožić, potonji patrijarh srpski. Njegov doprinos srpskoj nacionalnoj akciji u Staroj Srbiji je bio veliki, ali su u jednom trenutku beskompromisni stavovi koje je imao postali teret srpskoj diplomatskoj aktivnosti, zbog čega je praktično bio smenjen.
Nakon povlačenja iz eparhijske službe bivši mitropolit Nićifor je živeo povučeno sve do izbijanja Prvog balkanskog rata 1912. godine, kada se ponovo vraća u Staru Srbiju kao dobrovoljac. Zbog svog temperamenta i hrabrosti govorilo se da je „više stvoren za vojvodu nego za vladiku“. Zarobljen je tokom ratnih dešavanja, a od strane bugarskih okupacionih vlasti interniran u Bugarsku 1915. godine gde je umro pod nedovoljno razjašnjenim okolnostima.
IZVORI: Nićifor Perić, mitropolit raško-prizrenski i skenderijski (1901-1911), Časopis za istorijska istraživanja (30), 2019, Aleksandar Novakov i Nedeljko V. Radosavljević; Gospodin Nićifor Perić, Bosanka Vila, Sarajevo, 15.12.1907; www.eparhija-prizren.com, Istorija eparhije; Srpski sion, Sremski Karlovci, 4.2.1901
Uništavanje pašnjaka u Vojvodini: DEVASTIRANJE STOČARSTVA I UGROŽAVANJE BROJNIH ZAŠTIĆENIH VRSTA
DEVASTIRANJE STOČARSTVA I UGROŽAVANJE BROJNIH ZAŠTIĆENIH VRSTA
Opovo; 28. novembar 2020;
Izvor: VOICE; Autor: Ekipa VOICE; Foto: Č.Vučković (glasopova.rs): Za pedeset godina površina pod pašnjacima prepolovljena. Ukoliko se nastavi sa uništavanjem pašnjaka i drugih travnih staništa u Vojvodini moguć je nestanak nekoliko veoma retkih i strogo zaštićenih vrsta ptica kao što su velika droplja i orao krstaš. Podaci Društva za zaštitu i proučavanje ptica Srbije pokazuju da se uništavaju pašnjaci i u zaštićenim područjima kao što su Specijalni rezervati prirode “Pašnjaci velike droplje” i “Okanj bara”.
Za skoro svaku priču o dolini banatske reke Zlatice može se reći da je zlata vredna. Bez obzira na to da li je reč o prošlosti i čuvenim legendama o grobu Atile Hunskog ili o sadašnjosti i njenom biodiverzitetu. Nažalost, jedinstvena kombinacija stepskih, slatinskih i barskih ekosistema je ugrožena a pojedinim životinjskim vrstama preti nestanak.
Specijalni rezervat prirode “Pašnjaci velike droplje” osnovan je 1997. upravo sa ciljem da se sačuva ovaj tipičan ravničarski predeo.
Prema tvrdnjama Društva za zaštitu i proučavanje ptica Srbije (DZPPS) ovaj rezervat na severu Banata trenutno je jedno od najugroženijih zaštićenih područja u Srbiji.
“Konstantan pritisak lokalnih poljoprivrednika, koji zaoravajući pojedine parcele unutar rezervata trajno uništavaju prirodna staništa, negativno se odražava na brojnost jedinih populacija velike droplje i orla krstaša u Srbiji”, navode u DZPPS.
“Travnim staništima nazivamo livade, pašnjake, stepe, slatine i tršćake. To su područja uglavnom pokrivena zeljastom vegetacijom sa vrlo malim udelom drveća i žbunja, neravnomernog rasporeda. SRP ‘Pašnjaci velike droplje’ svakako je najočuvaniji kompleks travnih staništa u Vojvodini u kojem žive tipične biljne i životinjske vrste Panonske nizije. Neke od njih su veoma ugrožene”, navodi Marko Tucakov iz Pokrajinskog zavoda za zaštitu prirode.
Pored Specijalnog rezervata prirode “Pašnjaci velike droplje” i druga zaštićena travna staništa u Vojvodini konstantno se uništavaju, pokazuje istraživanje VOICE.
Statistički podaci pokazuju da se travna staništa drastično smanjuju i to pre svega usled njihovog preoravanja. Pored zemljoradnje na nestanak travnih staništa u Vojvodini utiče i izgradnja ribnjaka, iskopavanje mineralnih sirovina (najčešće pesak i glina), skidanje i paljnje vegetacije te izgradnja infrastrukturnih objekata.
Popis poljoprivrede izvršen 2012. pokazuje da je u Vojvodini za pedeset godina površina pod pašnjacima prepolovljena. 1960. godine u Vojvodini je bilo oko 177 000 ha pašnjaka, 2012. registrovano je 86 000 ha.
U Upravi za poljoprivredno zemljište tvrde da je samo u 2019. godini uništeno najmanje 50 ha pašnjaka.
“Utvrđeno je da je preorano oko 10 ha pašnjaka u selu Hajdučica, kod Plandišta, i 21 ha u ataru sela Šušara, kod Vršca, zatim u Lukinom selu na području opštine Zrenjanin, kao i u Žablju i Čurugu” kaže Branko Lakić, direktor Uprave za zemljište Ministarstva poljoprivrede.
Istraživanje VOICE pokazuje da je pored preoravanja pojedinih parcela na teritoriji Specijalnog rezervata prirode “Pašnjaci velike droplje” došlo do preoravanja i oko 40 ha pašnjaka unutar Specijalnog rezervata prirode “Okanj bara”, koji se nalazi na teritoriji opštine Novi Bečej.
U Društvu za zaštitu i proučavanje ptica Srbije tvrde da nestanak travnih staništa u Vojvodini direktno utiče na opstanak poslednje populacije orla krstaša (lat. Aquila heliaca) te velike droplje (lat. Otis tarda) u Srbiji. Prema Crvenoj knjizi ptica Srbije objavljenoj 2019. populacije obe pomenute vrste na području Srbije ocenjene su kao kritično ugrožene, te im preti najveća opasnost od izumiranja.
Navedene vrste nalaze se i na “Crvenoj listi ugroženih vrsta” koju vodi Međunarodna unija za zaštitu prirode (IUCN).
“U poslednje tri decenije prošlog veka, kada je krstaš intenzivno istraživan, brojnost mu je padala od 16-24 para do 2-3 para. Već tada se uglavnom koncentrisao samo na šire područje Fruške gore i na Deliblatsku peščaru, i to isključivo zbog otvorenih travnih staništa na ova dva lokaliteta. Da nije travnih staništa na kojima krstaš lovi, sasvim sigurno bi ova vrsta prestala da se gnezdi u našim krajevima” kaže Marko Tucakov iz Pokrajinskog zavoda za zaštitu prirode.
“Krajem 19. i početkom 20. veka velika droplјa se gnezdila u većem delu Vojvodine, u Pomoravlјu oko Niša i Prokuplјa, zatim oko Leskovca i Vranja, kao i u Negotinskoj Krajini i na Kosovu. Uništavanjem najpovolјnijih staništa i direktnim lovom, velike droplјe su se povukle sa većine nekadašnjih staništa. Ova ptica je do početka Drugog svetskog rata bila lovna divlјač. Smatra se da je početkom 20. veka u Vojvodini živelo preko 1.000 velikih droplјi. Danas je preostalo samo 8 jedinki” kaže Tucakov.
Preoravanje i trajno uništavanje travnih staništa nije samo ekološki već i socio-ekonomski problem, tvrde naši sagovornici.
Stočarstvo kao jedna od najvažnijih grana poljoprivrede ima značajno mesto u privredi svake zemlje jer angažujući prirodne i ljudske resurse stvara veliku vrednost.
“Broj grla goveda u Srbiji je u konstantnom opadanju poslednjih 40 godina. U Srbiji sada imamo oko 800 000 grla goveda što predstavlja istorijski minimum. Korišćenje pašnjaka svakako doprinosi smanjenju izdataka stočara za hranu i od izuzetnog značaja je njihovo očuvanje” kaže Branislav Gulan, član Odbora za selo Srpske akademije nauka i umetnosti.
Kako nam je rečeno u Upravi za poljoprivredno zemljište – zbog lošeg gazdovanja i održavanja pašnjaka Ministarstvo poljoprivrede, na inicijativu nekoliko vojvođanskih udruženja stočara, ubrzano priprema predlog zakona kojim bi se regulisala kontrola pašnjaka kao i odgovornost za njihovo održavanje i korišćenje. Zakon bi, po najavama, mogao biti usvojen u narednih nekoliko meseci.
Da je Zakon o poljoprivrednom zemljištu potrebno menjati, saglasni su i stručnjaci koji se bave zaštitom životne sredine.
“U najvećoj meri travna područja u zaštićenim područjima mogu da budu sačuvana preduzimanjem mera zaštite, a u slučaju onih koja su narušena ili uništena i revitalizacije, u čemu postoji relevantno iskustvo. Proaktivni pristup u ovom slučaju podrazumevao bi napore da se revitalizacijom obuhvate i područja na kojima je u prošlosti postojala stepa na lesu i slana stepa” kaže Marko Tucakov.
“Stočarstvo, ono pod vedrim nebom, i poluekstenzivno, mora da bude sačuvano u Vojvodini, sistemom subvencija za proizvodnju stoke. Kako bi se pašnjaci potpuno zaštitili od izgradnje ribnjaka, a livade od mogućnosti preoravanja, potrebno je što pre izmeniti Zakon o poljoprivrednom zemljištu”, ukazuje Tucakov.