Psi lutalice sve češće napadaju: UDRUŽENJA ZA ZAŠTITU ŽIVOTINJA STOPIRAJU ZOOHIGIJENU, REPUBLIČKI INSPEKTOR BEZ SLUHA ZA LOKALNI PROBLEM
UDRUŽENJA ZA ZAŠTITU ŽIVOTINJA STOPIRAJU ZOOHIGIJENU, REPUBLIČKI INSPEKTOR BEZ SLUHA ZA LOKALNI PROBLEM
Opovo, 03. februar 2017;
Stalno prisutni problem napuštenih životinja periodično je izraženiji pojavom većeg broja pasa na ulicama i učestalijim napadima na ljude i životinje. U protekle dve nedelje inspekcijskoj službi prijavljeno je više napada od strane čopora pasa ispred škole u Sakulama, napadanuta je službenica pošte kada je na nju nasrnuo čopor od 15 pasa u ulici Ive Lole Ribara u Opovu dok je dostavljala poštu. U Barandi, na registrovanom poljiprivrednom gazdinstvu Dejana Vaića čopor pasa lutalica udavio je deset gravidnih ovaca i prouzrokovao vlasniku veliku ekonomsku štetu.
Po prijavi Borisa Okanovića ispred Društva za zaštitu životinja „Napuštene životinje“, Opština Opovo je zaštitniku građana dostavila izjašnjenje da je tri godine pretpostavljeni rok u okviru koga će naša nerazvijena opština, ukoliko obezbedi novčana sredstva, moći da ispuni zakonske obaveze vezane za formiranje zoohigijenske službe i izgradnju prihvatilišta za napuštene životinje. U međuvremenu, i skladu sa Programom kontrole i smanjenja populacije napuštenih pasa i mačaka na teritoriji opštine Opovo, usluge hvatanja i zbrinjavanja pasa lutalica, opština je rešavala sklapanjem ugovora sa odgovarajućim službama sa teritorije drugih jedinica lokalne sasamouprave. U protekle dve godine to su bile službe JKP „Đunis“ Ub, JKP „Drugi oktobar“ Vršac i „Veterinarska stanica Pančevo“ d.o.o.
Poslednja Okanovićeva prijava na osnovu koje je postupala Republička veterinarska inspekcija stavila je nadležne organe opštine Opovo u poziciju „vezanih ruku“. Šef odseka veterinarske inspekcije Milica Vurdelja u toku vršenja inspekcijskog nadzora predočila je da „Veterinarska stanica Pančevo“ nelegalno obavlja delatnost i na pitanje koga lokalna samouprava da angažujemo dobijen je odgovor da lokalna samouprava nema pravo bilo koga da angažuje i da mora formirati zoohigijensku službu i napraviti prihvatilište.
U ovom slučaju inspekcijski organi se selektivno pozivaju na primenu zakonskih propisa. Većina lokalnih samouprava, koje kao i opština Opovo nisu u mogućnosti da sagrade skupa prihvatilišta i finansiraju sopstvenu zoohigijensku službu preko drugih službi rešavaju ovaj problem.
Zakon o dobrobiti životinja uređuje obavezu udruženja registrovanih za zaštitu dobrobiti životinja „da svojim delovanjem aktivno učestvuju u zaštiti dobrobiti životinja na način kojim se ne povređuje etika i prava drugih građana“, a svima je jasno na šta se svodi briga ovih društava i kada se radi o pravima ljudi i o dobrobiti samih životinja kao i poštovanju pravnih i etičkih normi.
U isto vreme, nadležni i građani naše opštine i susreću se sa konkretnim problemima za koje se mora što pre pronaći efikasno rešenje.
