Sto godina od rođenja velemajstora Svetozara Gligorića
U Domu vojske u Beogradu, u organizaciji Šahovskog saveza Srbije, 2. februara je upriličena svečana akademija povodom obeležavanja 100 godina od rođenja Svetozara Gligorića, jednog od najboljih šahista u istoriji naše zemlje.
Akademiji su prisustvovali ministar za sport Republike Srbije Zoran Gajić, predsednik svetske šahovske federacije Arkadij Dvorkovič, veliki broj velemajstora i ljubitelja šaha medju kojima još jedna legenda našeg šaha Aleksandar Matanović kao i mnogobrojna publika.
Dobrodošlicu svim gostima poželeo je generalni sekretar Šahovskog saveza Srbije gospodin Andrija Jorigić, govoreći izmedju ostalog i o planovima razvoja šahovske igre naglasio je organizovanje šahovevske akademije, nakon čega su urečana priznanja Vladi Republike Srbije i kompaniji NIS. Potom gositma su se obratili Zroan Gajić, Arkadij Dvorkovič i velemajstor Aleksandar matanović koji je evocirao brojne uspomene na Svetozara Gligorića.
Svetozar Gligorić se šahom počeo baviti relativno kasno, sa 13 godina, medjutim već sa 15 pobedik je Beogradskog šahovskog kluba. Vrlo rano je ostao bez oca a nešto kasnije i bez majke. Šahovski napredak i razvoj usporio je rat u kojem je i sam učetvovao. Nakon rata, već 1947. godine postaje pravak Jugoslavije a odmah potom osvaja i svoj prvi medjunarodni turnir u Varšavi i to ispred Smislova i Boleslavskog.
Titulu velemasjtora osvojio je 1951. godine i od tada je potpuno posvećen šahu. U narednih 20 godina smatran je jednim od najboljih igrača sveta. Dvanest puta je poneo naslov državnog prvaka. Od 1950. pa do 1982 godine 15 puta predstavljao je Jugoslaviju na olimpijadama sa čak 12 osvojenih medalja (jedna zlatna, 6 srebrnih i 5 bronzanih). Upravo u ovom period Jugolsavija je smatrana drugom šahovskom velesilom na svetu, odmah iza SSSR-a za šta je najzalužniji upravo Svetozar Gligorić.
Proglašen je 1958. i sportistom godine, a nosilac je i ordena “Vuka Karadžića”.
Preminuo je 14.08.2012. godine u svojoj 89. godini. (G.Vlajković)
