STUDENT BOŽA ANKIĆ IZ SAKULA, POSLANIK NA VELIKOJ NARODNOJ SKUPŠTINI PRISAJEDINJENJA VOJVODINE KRALJEVINI SRBIJI
Opovo, 10. mart 2018;
Ove godine obeležava se stogodišnjica prisajedinjenja Vojvodine Kraljevini Srbiji. Nakon sloma Austro – Ugarske monarhije po završetku Prvog svetskog rata oktobra 1918. godine, srpska vojska je zaposela Banat, Bačku i Baranju. Upravu nad ovom teritorijom preuzeli su lokalni vojvođanski Srbi na čijem čelu se nalazio Srpski Narodni Odbor iz Novog Sada.
Na Velikoj narodnoj skupštini Srba, Bunjevaca i ostalih Slovena u Banatu, Bačkoj i Baranji, održanoj 25. novembra 1918. godine proglašeno je prisajedinjenje ovih regiona Kraljevini Srbiji. U radu Skupštine učestvovalo je 757 delegata od kojih je bilo 578 Srba, 84 Bunjevaca, 62 Slovaka, 21 Rusin, šest Nemaca, tri Šokca, dva Hrvata i jedan Mađar. Poslanici su birani po opštinama, po jedan poslanik na hiljadu građana, a izabrani su na javnim zborovima i aklamacijom.
Tri dana kasnije delegacija izaslanika iz Banata parobrodom je iz Novog Sada produžila do Beograda gde ih je primio prestolonaslednik Aleksandar Karađorđević. Jedan od članova delegacije i poslanik velike narodne skupštine bio je i student Boža Ankić iz Sakula. O ovom događaju izveštava beogradski list Večernje novosti.
VOJVOĐANI U BEOGRADU (Večernje novosti, novembar 1918. g.)
Juče u 1 čas po podne prispeli su ovde parobrodom iz Novog Sada izaslanici iz Banata, koji su prekjuče učestvovali u epohalnoj Narodnoj Skupštini u Novom Sadu, na kojoj je jednoglasno usvojena odluka, da se Banat, Bačka i Baranja priključuju majci Srbiji i Crnoj Gori pod slavnom dinastijom Karađorđevića. Na Skupštini je bilo 670 izaslanika (tačan broj je 753. prm. red.) iz pomenutih srpskih krajeva. Uz silno gromovito klicanje „Živeo!“ ta je odluka prihvaćena, a još silnije „Živeo!“ grmnulo je u dvorani „Grand Hotela“, kad se baš u tom trenutku pojavio na tribuni izaslanik bunjevačkih Srba katolika sveštenik Blaško Rajić, koji je u divnom, jezgrovitom govoru izjavio da se i Srbi Bunjevci priključuju majci Srbiji, koja je „stvorila i nas i Jugoslaviju“. Odmah zatim izjavili su to isto i izaslanici Slovaka iz Banata, Bačke i Baranje, a posle njih i 1 Mađar u ime Mađara i 2 Nemca u ime Nemaca, stanovnika istih krajeva. Po tom je skupština izabrala g. g. Jašu Tomića i sveštenika Blaška Rajića, i g. g. Vasu Stajića i Petra Konjevića, prvu dvojicu kao svoje delegate kod srpske vlade, a drugu dvojicu kao svoje delegate kod Narodnog Veća u Zagrebu.
Izaslanici iz Banata, kojima su se pridružili i mnogi građani iz Srema, Bačke i Baranje, a naročito iz Novog Sada, uputili su se sa savskog pristaništa pored Saborne crkve u varoš, pa su onda ulicom Kralja Petra, Kneza Mihaila i Kralja Milana, pevajući: „Oj Srbijo majko mila, ti si sada carevina“, došli pred dvor na Terazijama, gde su otpevali srpsku himnu i priredili burne, oduševljene ovacije Kralju i Prestolonasledniku.
Nj. Kr. Vis. Prestolonaslednik Aleksandar primio je sve izaslanike u 4 časa po podne, koji su Ga i tom prilikom oduševljeno pozdravili, na čemu im je Nj. V. Prestolonaslednik vrlo toplo zahvalio.
Među vojvođanima bili su i mnogi naši poznanici kao g. g. Jaša Tomić, Bogdan Dejanović sveštenik iz Ferdina u Banatu, Boža Ankić, student iz Sakula u Banatu, i još mnogi drugi.
