OPOVO, 15. novembar 2024 – Fudbalsko prvenstvo polako ulazi u jesenju završnicu. Sefkerinci su domaćini ali dočekuju drugoplasirani banatul koji je i najprijatnije iznenađenje Prve južnobanatske lige. S druge strane, oba naša drugoligaša gostuju i imaće ozbiljne rivale. Sakuljani gostuju u Jabuci, a Baranđani idu u Pančevo gde će se sastati sa ekipom Voja Gačić.
Mlađe pionirke Agros Basketa gostuju u Zemunu gde igraju sa Mondo Basketom iz Batajnice.
Kadeti U17 Opovo 99 se sastaju sa Tamišom u Pančevu, kao i pioniri U14 ali sa Virtu Baskerom, dok su kadeti U16 utakmicu 4. kola odigrali ranije tokom sedmice i izgubili u Kuli od Hajduka.
Pioniri U15 SU Agro basket Opovo dočekuju ekipu Tamiša iz Pančeva.
FUDBAL: Prva južnobanatska liga / 13. kolo
Sefkerin, 17. novembar (nedelja) 13:00h; TEMPO – BANATUL (Lokve)
FUDBAL: Druga južnobanatska liga – zapad / 12. kolo
Jabuka, 17. novembar (nedelja) 13:00h; JUGOSLAVIJA – BORAC (Sakule)
Pančevo, 17. novembar (nedelja) 13:00h; VOJA GAČIĆ – RADNIČKI (Baranda)
KOŠARKA: KSB mlađe pionirke / Beogradska liga /
Zemun, 16. novembar (subota) 13:20h; MONDO BASKET (Batajnica) – AGROS BASKET (Opovo)
KOŠARKA: KSV kadeti U17 / Regionalna liga / grupa A / 4. kolo
Pančevo, 17. novembar (nedelja) 15:00h; TAMIŠ – Opovo 99
KOŠARKA: KSV kadeti U16 / Regionalna liga / grupa A / 4. kolo
Ovo je priča našeg sugrađanina Save Lazina iz Barande, čoveka koji je zbog nesrećnog slučaja već 48 godina u invalidskim kolicima. Ni posle obeshrabrujuće dijagnoze, Sava se nikada nije predavao. Borac koji je sa optimizmom menjao sebe i život u sebi. Velikom istrajnošću postigao je i mnogo više nego što bi to uradili mnogi koji nisu u njegovoj situaciji. Od prihvatanja novonastalih životnih uslova, mukotrpne rehabilitacije i poboljšanja njegovog zdravstvenog stanja, kasnije uspešne sportske karijere, radova u domaćinstvu i zasnivanja porodice do aktivizma u borbi za unapređenje prava i života osoba sa invaliditetom.
Projekat „Invaliditet nije prepreka“ realizovao je projektni tim UG Glas Opova: Zoran Lazić, Čeda Vučković, Marko Lazić i Vuk Vučković.
OPOVO, 14. novembar 2024 – Opovo je najveće mesto i administrativni centar istoimene opštine. Savremeno Opovo je nastalo u 18. veku spajanjem dva sela – Želja i Opova. Dok se Želj u pisanim istorijskim izvorima pominje još u 14. veku, Opovo, odnosno Opava, nastaje u drugoj polovini 17. veka.
Opovo i njegova okolina bili su naseljeni već početkom neolita – mlađeg kamenog doba i na osnovu arheoloških nalaza, prisustvo ljudi i njihovih kultura može se pratiti kroz sve istorijske epohe.
Tokom obilaska Banata 1660. godine, kada su sakupljali milodare, kaluđeri Pećke patrijaršije su u Želju zabeležili Srbe i pravoslavno stanovništvo pa se tako pominju knez Petko, Peja, Vesela, Sima Borojević, Ostoja, Despina i Aćim.
U Istoriji Torontalske županije, kao i u Šematizmu Vršačke eparhije, navodi se da je 1670. godine Opava bilo naselje sa zemunicama i kolibama od blata u kojima su živeli Srbi. Samo naselje je bilo skoncentrisano na uzvišici gde je danas raskrsnica ulica JNA i Stanka Tomića. Kao i ostala susedna mesta i Opovo je prilikom formiranja Vojne granice ušlo u sastav XII nemačkog graničarskog puka.
Na osnovu usmenog predanja, pretpostavlja se da je prva crkva sagrađena u bašti sadašnje pravoslavne parohije, ali da su se crkve kasnije gradile na još dve lokacije. Izgradnja današnje crkve, koja je posvećena prazniku „Prenos moštiju Svetog oca Nikole“, započeta je 1829. a završena 1831. godine, kada je hram i osvećen.
Crkva Sv. Nikole u Opovu danas ima status nepokretnog kulturnog dobra od velikog značaja (Pokrajinski i Republički zavod za zaštitu spomenika kulture).
Crkva je jednobrodna građevina sa polukružnom apsidom na istočnoj i zvonikom na zapadnoj strani, i elementima neorenesanse u obradi fasada. Komplikovani arhitektonski sklop i rezbarija ikonostasa delo su veštog majstora. Celinu sa ikonostasom čini drvena oplata koja pokriva zidove pevnica, arhijerejski i Bogorodičin tron.
Ikonostas je slikao Stevan Todorović koji se 1885. potpisao na svim prestonim ikonama. Todorović je pored uravnotežene kompozicije i dobrih proporcija portretski predstavljenih likova na prestonim ikonama, ovde postigao i koloristički sklad toplije palete i gušće paste. Obradio je pojedine teme iz srpske istorije (Zamonašenje Stefana Nemanje), dok je na Bogorodičinom tronu ostvario uspeli tondo na kome je prikazan Anđeo koji se javlja Josifu u snu.
Deo ikonostasa rad slikara Stevana Todorovića/Glas Opova
Stručnjaci tvrde da je ovo najuspešnije delo Todorovića, kada su u pitanju ikonostasi. Da li je to zbog bogate naknade koju je dobio za ovaj rad i činjenice da je ceo ikonostas naslikao lično bez svojih „šegrta“ koji su ga inače često zamenjivali, tek ikonostas u Opovu je pravo malo remek delo ovog umetnika.
Slikar Stevan Todorović
Stevan Todorović je rođen 13. aprila 1832. godine u Novom Sadu i pripada vodećim slikarima srpske epohe romantizma, mada je u tokom kasnijeg dela karijere slikao u duhu akademizma. Slikarski se školovao u Beču, a kratko vreme je proveo i u Minhenu. U Novi Sad se vratio 1875., a godinu dana kasnije je prešao u Beograd, gde je 1877. godine osnovao prvu beogradsku slikarsaku školu. Spada među najplodnije srpske slikare romantičare. Naslikao je 30 istorijskih kompozicija, preko 300 portreta i oko 700 ikona. Svoja dela je izlagao u okviru paviljona Kraljevine Srbije na međunarodnoj izložbi u Rimu 1911. godine, a umro je 22. maja 1925. godine.
Po starijim popisima Zavoda za zaštitu spomenika kulture navodi se da su u crkvi su sačuvane i neke starije ikone iz 17. i 18. veka (sv. arhiepiskopi Arsenije i Sava Srpski, Nerukotvoreni obraz iz 1773) i nekoliko celivajućih ikona od kraja 18. do druge polovine 19. veka. Međutim, na sajtu Vršačke eparhije nalazi se informacija da se u opovačkom hramu nalaze dve ikone iz 1785. godine, dok su dve u Vladičanskom dvoru u Vršcu.
Vredan istorijski materijal predstavljaju matične knjige iz 1896. godine, dok se originali matičnih knjiga od 1. januara 1768. do 1896. godine nalaze u Istrijskom arhivu Pančevo, a kopije u Opštinskoj upravi Opovo.
Na starom (velikom) groblju nalaze se još dva spomenika kulture koja imaju arhitektonsku, odnosno istorijsku važnost za Opovo.
Kapela na ulazu u staro groblje u Opovu/ Glas Opova
Kapelu na ulazu u staro groblje sagradila je 1927. godine Jelena Manojlović, udovica austrougarskog generala (feldmaršala) Mihajla Manojlovića, koji je sagradio kaštel „Vilu mis Helenu“ u Opovu. „Generalica“ je nakon smrti 1929. godine sahranjena u ovoj kapeli. Nažalsot, ovom objektu je potrebna ozbiljna sanacija i adaptacija.
Takođe, na opovačkom starom groblju se nalazi i nekoliko nadgrobnih spomenika iz 18. i 19. veka, među kojima je jedan koji ima i značajnu istorijsku važnost. U pitanju je Nadgrobna ploča iz 1771. godine koja pripada oberknezu Miliću Popoviću, rođenom 1703. godine, i njegovoj ženi Latinki. Prema natpisu sahranjen je kod Gornje crkve, odnosno stare crkve i groblja koji su se nalazili na današnjem potezu od početka ulice Stanka Tomića, preko Svetosavskog doma i zgrada u ulici JNA, skoro do katoličke crkve, o čemu svedoče pronađeni grobovi pri dubokom kopanju kada se gradila trospratna zgrada i put duž ulice JNA (jarak ispred Svetosavskog doma).
Nadgrobna ploča iz 1771. godine koja pripada oberknezu Miliću Popoviću/Glas Opova
Tekst na nadgrobnoj ploči glasi (delovi su nečitki):
„Ovde leži rab božji Milić Popović oberknez distrikta pančevačkog, poživeo godina 68, preminuo .. maja 1771. godine i supruga njegova Latinka poživela …“
Oberknez (obor-knez) je zvanje starešine koji je vršio upravnu vlast u nekoliko sela(ober – starešina, upravnik). Grob opovačkog oberkneza je premešten (krajem 18. ili početkom 19. veka) na novo pravoslavno groblje (pored puta za Barandu), a na nadgrobnoj ploči je uklesan još jedan tekst 1826. godine:
„…. ovaj kamen prenet iz gornje crkve, ……. Nikolić požive .. godina, preminula ….. 1826. godine“.
Kao i sva vojvođanska mesta, i u Opovu se nalaze vodice na koje se na određene praznike nose litije. Dok su na ostalim vodicama postavljeni krstovi, na vodici, koja se nalazi u polju iza Gergine slatine, izgrađena je 1998. godine kapela posvećena Svetoj Petki Trnovoj. Na ovom mestu se nalazi bunar za koji meštani veruju da sadrži svetu vodu, a žive su i legende koje govore o pojedinim izlečenjima nakon tretmana i korišćenja ove vode. Po tradiciji, na osvećenju vode, žene je uzimaju i nose svojim domovima gde se ona koristi za pripremu uskršnjih jaja.
Vodice
Eksterijer crkve u Opovo je nekoliko puta renoviran. Tokom ovog veka sprovedeni su radovi na hidroizolaciji objekta, kompletno je renovirana unutrašnjost crkve, a ove godine se izvode radovi na renoviranju tornja i spoljne fasade.
Projekat „Kulturna i umetnička baština sakralnih objekata Opštine Opovo“ realizovao je projektni tim Udruženja građana Glas Opova: Čeda Vučković, Zoran Lazić, Dimitrije Jovanov i Marko Lazić.
Ovaj projekt je sufinansiran iz Budžeta Autonomne pokrajine Vojvodine – Pokrajinski sekretarijat za kulturu, javno informisanje i odnose s verskim zajednicama. Stavovi izneti u podržanom medijskom projektu nužno ne izražavaju stavove organa koji je dodelio sredstva.
Reference: Dušan J. Popović, Srbi u Banatu do kraja osamnaestog veka, 1955
Zavod za zaštitu spomenika kulture u Pančevu www.zzskpancevo.org
Andreas Majer, Opovo – prilozi za monografiju, 2001 Srpska pravoslavna eparhija banatska www.eparhijabanatska.rs
Dejan Medaković, Srpski slikari XVIII – XX vek, likovi i dela, 1968
Potpisani ugovori za Usluge socijalne zaštite – lični pratilac deteta
OPOVO, 14. novembar 2024 – U organizaciji Centra za socijalni rad Opovo i lokalne samouprave u okviru realizacije Usluge socijalne zaštite – lični pratilac deteta, potpisani su ugovori sa angažovanim ličnim pratiocima za aktuelnu školsku godinu.
Direktor Centra za socijalni rad Opovo Zoran Tasić ističe važnost ovog projekta i njegovog kontinuiteta i u narednom periodu.
„Ugovor su danas potpisala četiri lica, odnosno četiri pratilaca. Ovim ugovorima je obuhvaćeno osmoro dece, sedmoro je osnovnoškolskog, a jedno dete srednjoškolskog uzrasta. Ukupna vrednost projekta je 4.925.000 dinara, od toga 3,4 miliona dinara finansira Opština Opovo, dok 1.525.000 dinara sufinansira Ministarstvo za rad, zapošljavanje, boračka i socijalna pitanja. Ovaj projekat se realizuje u kontinuitetu već dve godine, a mi ćemo se kao Centar truditi da apliciranjem kod resornog ministarstva i sekretarijata obezbedimo sredstva za nastavak ovog programa. Moram da kažem da je potreba izuzetno velika i nadam se da će u budućnosti biti sredstava za angažovanje više pratilaca“, izjavio je Tasić.
Potpisani su ugovori sa angažovanim ličnim pratiocima za aktuelnu školsku godinu/Glas Opova
Koliko usluga ličnog pratioca znači rekla nam je samohrani roditelj Snežana Maksić iz Sefkerina.
„Ovo mi znači puno jer sam samohrani roditelj, zaposlena i mnogo mi znači da imam pratioca jer mi je dete bolesno, ne može da ide sam tako da sam baš zahvalna na pomoći i treba nastaviti realizaciju ovih usluga jer ima dosta dece kojima je potrebna pomoć i pratnja“, rekla je Maksić.
Lični pratilac deteta je složen i veoma odgovoran posao, a ovim poslom se već 10 godina bavi Ksenija Nikolić.
„Veoma težak i odgovoran posao, deca su na prvom mestu i njihova bezbednost. Pošto su u pitanju deca sa smetnjama u razvoju, invaliditetima i raznim oštećenjima, onda se gleda da se obezbede na putu od kuće do škole, da im se pruži podrška u školi, tokom časa kada je to neophodno, tokom užine i tokom korišćenja toaleta.Ovaj posao radim 10 godina, licencirani sam pratilac dece sa smetnjama u razvoju i nažalost sve je veći broj obolele deca u našoj opštini kojima je potrebna pomoć i podrška“, ističe Nikolić.
Izvršilac „Usluge socijalne zaštite – lični pratilac deteta“ je Društvo za cerebralnu i dečiju paralizu Ivanjica“, dok je supervizor realizacije programa Centar za socijalni rad Opovo.
OPOVO, 14. novembar 2023 – Rezanjem slavskog kolača, zdravstveni radnici i zaposleni Doma zdravlja Opovo obeležili su svoju krsnu slavu i zaštitnike lekarskog esnafa Svetog Kozmu i Damjana – Svete vrače. Pored zaposlenih, na prigodnoj svečanosti prisustvovala je predsednica opštine Anka Simin Damjanov, pokrajinski poslanik Predrag Ginculj i načelnica Opštinske uprave Opovo Ankica Jožika.
Obeležena Slava medicinskih radnika u DZ Opovo/Glas Opova
Kuma i domaćin slave je bio Dragan Petrov, a kumstvo i domaćinstvo za narednu godinu preuzela je doktorka Slavica Sekulić.
Sveti Kozma i Damjan su bili vračevi (lekari), besrebrenici i čudotvorci, rođena braća, rodom iz Rima, kao deca su kršteni i u hrišćanskom duhu vaspitani. U hrišćanskoj tradiciji pominje se da su imali veliku blagodat od Boga, da leče ljude i životinje od svake bolesti i muke, i to obično polaganjem ruku. Za svoj trud nisu tražili nikakvu nagradu, samo su zahtevali od bolesnika da veruju u Isusa Hrista. Nasledivši veliko imanje, oni su ga milostivo razdavali bednima.
Projekat „Kulturna i umetnička baština sakralnih objekata Opštine Opovo“ realizovao je projektni tim Udruženja građana Glas Opova: Čeda Vučković, Zoran Lazić, Dimitrije Jovanov i Marko Lazić.
Ovaj projekt je sufinansiran iz Budžeta Autonomne pokrajine Vojvodine – Pokrajinski sekretarijat za kulturu, javno informisanje i odnose s verskim zajednicama. Stavovi izneti u podržanom medijskom projektu nužno ne izražavaju stavove organa koji je dodelio sredstva.
